Ze doen het erom

Woensdag, ik blader de Aalten Vooruit door. Ik moet gniffelen om de reclame van Rots Bouw Service; Win met de klusbon een "Klusjesman voor één dag".

Klusjesman... Volgens mij is er maar één iemand die die titel mag dragen, en dat is Gerrit ter Haar. "Bun i'j van de klusjesman", werd me vroeger vaak gevraagd. Waarom ze dat dachten en vroegen weet ik niet meer, maar ik was er wat trots op.

Toen papa bij Rots Bouw ging werken heeft hij met behulp van anderen de Service opgezet. Juist om de kleine klusjes te kunnen blijven doen. Papa nam zijn eigen klanten mee. Wat een vakman.

Ik denk dat ik de bon ga inleveren. Misschien krijg ik dan papa terug voor één dag.

Zou ik dat kunnen? Papa één dag terug en dan weer laten gaan? En wat zou ik dan doen? Ik zou hem vooral willen vasthouden en hem aankijken en glimlachen, denk ik.

Kijk ik verder door de Aalten Vooruit zie ik dat zijn oude klas een reünie heeft gehad. Op Bo's verjaardag notabene. Had hij toch niet gekund...

Ze hebben het vast over hem gehad. Die 70+ die dan bij mekaar zitten gaan vast na wie er niet meer is en hoe die ook alweer aan zijn einde is gekomen. En hoe een beste dat was...

Ik kan er dus om glimlachen terwijl ik het wel een kut week vind. Vrijdag is zijn geboortedag. 71 zou hij zijn geworden. Kut man. Ik ben toch wat van slag. De periode van ziek zijn volgde vlak na zijn verjaardag. Blijkbaar heb ik meer met data dan ik denk. Dus ik zet me schrap voor de komende weken.

En dan ga je op zoek naar foto's. Een foto die laat zien wat voor vader en opa hij was. Ik mis hem.

Doodeng. Mijn gedachten en belevenissen delen met het net.
Ik ben nieuwsgierig naar andere bloggers. Zijn zij ook nieuwsgierig naar mij?
Mijn hersenspinsels noteren, foto's plaatsen. Boeit dat?
Mij wel.

Ik ga het doen