Er kwam een film van het boek en mede doordat Julia Roberts (oh, ik mag lije als ik later zo uit mag zien...) er in meespeelde was ik er nieuwsgierig na en ging er samen met Marloes naar toe. Het was een prachtige film en daardoor pakte ik het boek opnieuw. Ik werd direct gegrepen door het verhaal van Elizabeth Gilbert. Met een potlood in mijn hand heb ik het boek gelezen en mooie stukken tekst van een kleur voorzien zodat ik ze gemakkelijk terug kon vinden.
I will not harbor unhealthy thoughts anymore.
Past zo bij mij. Er zijn dagen dat ik voortdurend last heb van kwade gedachten. Maar ik stuur ze weg. Ksst. Wegwezen. Vort. (Nu citeer ik Dagobert Duck)
Liz wil graag het ongrijpbare vierde niveau van het menselijk bewustzijn bereiken, het zuivere bewustzijn. De turiya-staat wordt dit genoemd.
Iemand die vanuit de turiya leeft, wordt niet beïnvloed door geestelijke stemmingswisselingen, is niet bang voor de tijd en laat zich niet kisten door verlies. 'Zuiver, schoon, leeg, rustig, ademloos, onzelfzuchtig, eindeloos, onvergankelijk, standvastig, eeuwig, ongeboren, onafhankelijk, zo vertoeft hij in zijn eigen grootheid,' zeggen de Upanishaden, de eeuwenoude heilige yogageschriften, over wie de turiya-staat heeft bereikt.
Hm, daar had ik nou precies net zo last van. Film was idd wel erg mooi. Wie weet, als ik straks ook een middelbare leeftijd heb dat ik hm dr ook weer bij pak ;)
BeantwoordenVerwijderen