Moederschap

Ik houd van mensen om me heen, maar net zoveel houd ik van alleen zijn. Ik ga graag mijn eigen gang zonder daarbij specifiek rekening te houden met een ander. Ik kan dan ook bijzonder geirriteerd reageren wanneer ik gestoord word tijdens:
- het lezen van een boek;
- het maken van een blog;
- het poepen;
- piano spelen;
- dansen door de keuken.
Mijn kinderen houden daar geen rekening mee en gaan gerust een gesprek met me aan wanneer ik achter een gesloten deur zit te kakken. Sowieso zijn mijn kenmerken, genoemd in de eerste zin, niet handig te combineren met het moederschap.
Wanneer ik zo'n bui heb, stoor ik me ook werkelijk overal aan. Ik loop dan te verzuchten waarom ik als moeder:
- lege toiletrolletjes moet opruimen;
- jassen moet ophangen;
- rubberen laarzen aan de kant moet zetten;
- moet zorgen dan de kinderen gezond eten;
- er op moet letten dan de kinderen niet teveel tv kijken;
- alle knutselwerkjes mooi hoor te vinden;
- met de kinderen ga zwemmen terwijl ik helemaal niet van zwemmen houd;
- speelgoed van school moet schoonmaken;
- de kinderen leer netjes met mes en vork te eten;
- moet bepalen wanneer er schoon beddegoed op moet.
De was doen kan me niet veel schelen, net als het koken en boodschappen doen. Maar soms denk ik alleen maar: "Aargh" en "Grr" en "Nee hè". Een hele enkele keer zeg ik GVD maar daar schrik ik zelf enorm van. Dus dat wil ik niet.
Mijn volgende blog zal gaan over waarom het zo fijn is om een moeder te zijn.